De Vliegeraar van Khaled Hosseini (3)

Thema's

Dit boek bevat zo veel thema's. Om maar een aantal te noemen, liefde, haat, fouten maken, vergiffenis, liefde voor het vaderland, vriendschap, en discriminatie. Ik zal er twee toelichten.

Vergiffenis

Amir is tijdens zijn reis in Afghanistan eigenlijk aan het goed maken wat hij Hassan heeft aangedaan. Hij heeft hem in de steek gelaten toen hij werd verkracht. Hij heeft er zelfs voor gezorgd dat hij weg ging bij Baba en hem. Hij moet dit goed maken, recht zetten, om vergiffenis vragen. Rahim Khan belt hem en verteld Amir dat er een manier is om alles weer recht te zetten.

Ik ging op een bank zitten bij een wilg. Ik dacht na over iets war Rahim Khan vlak voor hij ophing gezegd had, bijna als iets wat hem net te binnen schoot. Er is een manier om het goed te maken. Ik keek omhoog naar die vliegers. Ik dacht aan Hassan. Aan Baba. Ali. Kabul. Ik dacht aan het leven dat ik geleid had tot de winter van 1975 inviel en alles anders maakte. En mij maakte tot wat ik nu ben.  - De Vliegeraar - pagina 5 en 6.

Als hij bij Rahim Khan komt kan dit niet meer, Hassan is dood. Hassan heeft wel een zoon, Sohrab. Sohrab is wees en is het slaafje van een belangrijke talibanstrijder. Om goed te maken wat hij Hassan heeft aangedaan gaat hij op zoek naar de jongen en vindt hem. Hij neemt hem mee naar Amerika waar hij veilig is en kan  komen wonen bij Amir en Soraya.

discriminatie

In Afghanistan leven een aantal stammen bij elkaar. De belangrijkste in het boek zijn de Hazara, waar Hassan toe behoort, en de Pashtun, waar Amir en Baba toe behoren. De Pashtun zijn in Kabul de overheersende groep en de Hazara worden beschouwd als werkers en bediende. Amir is beste vrienden met Hassan en dat wordt niet door de jongens van de buurt geaccepteerd. Ze worden gepest en bedreigt en Hassan verdedigd hen dan met zijn katapult.

Ik schudde mijn hoofd. Hij zou het me toch vertellen; Assef gaf altijd antwoord op zijn eigen vragen. Zijn blauwe ogen schoten naar Hassan. 'Afghanistan is het land van de Pashtun. Dat is altijd zo geweest, en dat zal altijd zo blijven. Wij waren Afghanen, de zuivere Afghanen, en niet die Platneus hier. Zijn volk bezoedelt ons vaderland, onze watan. Zij bezoedelen ons bloed.' - De Vliegeraar - pagina 40 en 41

Hier zie je dat een jongen, ongeveer dertien jaar oud, al zulke extreme ideeën heeft over hoe de wereld in elkaar zit. Het boek gaat dus ook over hoe de mensen van die stammen met elkaar om gaan.